Zoals ik al eerder schreef in piek scheidingen na kerstvakantie is een scheiding niet alléén een juridische, zakelijke afwikkeling. Een emotionele afronding is minstens zo belangrijk. Een mooi onderdeel van deze emotionele afronding is bijvoorbeeld de “scheidingsmelding”.
De scheidingsmelding
Bij de scheidingsmelding vertelt de één aan de ander dat hij/zij wil scheiden en legt uit waarom. Ook geldt een gemeenschappelijk gesprek waarin naar voren komt dat men wil scheiden als een “scheidingsmelding”. Resultaat van een goede scheidingsmelding is aanvaarding van de scheiding door beide partijen. Pas dán zal er ook emotioneel ruimte vrij komen om verder te gaan in het scheidingsproces; men is dan meer in staat om naar de toekomst te kijken en afspraken te maken over de gevolgen van de scheiding.
Gevolgen van een slechte scheidingsmelding
Vaak genoeg komt het in scheidingen voor dat er geen of een slechte scheidingsmelding heeft plaatsgevonden. Dat leidt vaak tot een gebrekkige aanvaarding van de scheiding met als gevolg dat over van alles en nog wat conflicten ontstaan (afgeleide conflicten), er geen of heel moeilijk afspraken kunnen worden gemaakt en het zelfs kan leiden tot een vechtscheiding.
Natuurlijk ervaart een ieder (intense) emoties bij een scheidingsproces; een scheiding wordt niet voor niets als een emotionele rolocoaster ervaren. Belangrijk is evenwel dat shock, angst, woede, ontkenning, apathie, teleurstelling, verdriet etc. niet de overhand gaan nemen in het scheidingsproces. Door (te snel) voorbij te gaan aan de scheidingsmelding, kan één van de twee personen blokkeren of vastzitten in zijn/haar emoties. Die emoties kunnen het scheidingsproces belemmeren en dat maakt het scheiden (nog) moeilijker, voor de verlatene én de verlater.
Goede scheidingsmelding voorkomt een vechtscheiding?
Een gesprek over de scheidingsmelding is pas volledig afgerond als beide partijen de scheiding aanvaarden en hierop hebben kunnen reageren. Let wel: doel van het gesprek is niet dat de verlatene de scheiding (meteen) accepteert. Belangrijk is dat de verlater rustig en duidelijk aangeeft dát er een scheiding komt en waarom. Bij het “waarom” is het belangrijk dat de verlater vanuit zichzelf praat wat hij/zij mist, graag anders ziet, waar hij/zij tegen aanloopt etc in plaats van de vinger naar de ander te wijzen. De boodschap moet overkomen ipv dat er een discussie/ruzie komt of de verlater wel of niet “gelijk” heeft in zijn redenen om te gaan scheiden. Een scheidingsmelding is ontzettend lastig, ingewikkeld, confronterend en moeilijk, voor zowel de verlatene als de verlater.
Als ik een echtscheiding begeleid, besteed ik bewust tijd en aandacht aan deze scheidingsmelding. In mediation is dat zelfs een vast onderdeel. Ik vraag de mensen expliciet of de scheidingsmelding heeft plaatsgevonden. Zo niet, dan vraag ik dat alsnog te doen, ter plekke. Zo’n scheidingsmelding kan zo nodig soms een heel mediationgesprek in beslag nemen. Hoe pijnlijk de scheidingsmelding ook is, zowel om te zeggen als om te ontvangen, ik zie bijna altijd de – uiteindelijke – opluchting bij beide echtgenoten, dat het hoge woord eruit is, dat er meer duidelijkheid is over het hoe en waarom. Aanvaarding dat er een scheiding komt, is het begin van een nieuwe start voor beide echtgenoten om als toekomstige ex-partners en als ouders van hun eventuele kinderen goede, duurzame afspraken te maken.
